Liberiusz (zmarły w 366 roku) - 36-ty papież kościoła Rzymskiego w okresie od 17 maja 352 do 24 września 366. Został wygnany przez Ariańskiego Cesarza Konstancjusza II, podczas wygnania papież Liberiusz poszedł na ustępy z Ariańskim Cesarzem i podpisał oświadczenie odrzucające Sobór Nicejski który potwierdził doktrynę o Boskości Chrystusa, potępiając także Antazego Wielkiego. Po kompromisie doktrynalnym z Arianizmem, papież Liberiusz ponownie powrócił do Rzymu.
Rzymscy katolicy wypierają się potępienia Antazego i wiary Soboru Nicejskiego przez papieża Liberiusza, mimo że fakt ten raportowany był dosadnie przez wczesnochrześcijańskich historyków. Papież Pius IX stwierdził jednak że było to fałszywe oskarżenie, odmawiając potępienia ani Liberiusza, ani Antazego.
"...Liberiusz odmówił potępienia Świętego Antazego..."
- Papież Pius IX, Quartus Supra, 6 Stycznia 1873 rok
O przyznaniu się do potępienia Antazego przez Liberiusza pisał Święty Hillary, Święty Hieronim, także historycy kościoła Rufinus i Sokrates z Konstantynopola z IV wieku. W V wieku stwierdza to historyk Joannes Zonaras.
"Liberiusz został wyświęcony jako 34 biskup Rzymskiego Kościoła, i kiedy został wygnany z powodu wiary, wszyscy klerycy przysięgli że nie przyjmą nikogo innego w jego miejsce. Ale gdy Feliks został podstawiony na jego kapłańskie miejsce przez Arian, bardzo wielu z nich złamało ich przysięgę, i rok później zostali wygnani razem z Feliksem z powodu Liberiusza, który będąc zwyciężony znużeniem wynikającym z wygnania, zgodził się z heretycką perwersją i wkroczył do Rzymu jako zwycięzca."
- Święty Hieronim, Chronicon, (ca.380)
Inni Rzymscy katolicy widząc że nie jest możliwe zaprzeczeniu potępienia Antazego przez Liberiusza, twierdzą że mimo tego co Liberiusz zrobił, to z powodu swojego cierpienia na wygnaniu nie był odpowiedzialny za swoją decyzje a ekskomunika sama w sobie nie jest istotą sprawą, mimo że jest to przeznaczenie osoby na wieczne potępienie w piekle przez wyłączenie jej z kościoła.
Pod koniec 357 roku Liberiusz udał się do Sirmium (dzisiejsza Sremska Mitrovica, Serbia). Podobno przygnębiony, zgodził się podpisać pewne nieortodoksyjne formuły, które służyły zubożeniu Credo Nicejskiego (Credo domyślnie wypierało się arianizmu). Liberiusz zgodził się również na zerwanie stosunków z Atanazym i poddał się władzy cesarza. Ale Konstancjusz przywołał go do Rzymu, gdzie powrócił w 358 r., radośnie przyjęty przez rzymskich chrześcijan. Feliks uciekł do Porto we Włoszech, ale Konstancjusz zarządził, że Feliks i Liberiusz powinni współuczestniczyć.
- Liberiusz, papież "Encyklopedia Britannica"
Liberiusz pochodził z Rzymu i został wybrany na papieża w 352. Trzy lata później cesarz Konstancjusz II wygnał papieża za odmowę poparcia obalenia Atanazego Aleksandryjskiego przez arian. Wysłany do Berei w Tracji, Liberiusz ostatecznie podpisał, prawdopodobnie pod przymusem, dokument odrzucający chrześcijaństwo nicejskie na rzecz arianizmu i wspierający obalenie Atanazego. Liberiusz powrócił do Rzymu w 358 roku. Po śmierci Konstancjusza trzy lata później, Liberiusz potwierdził swoje przywiązanie do zasad nicejskich. W 362 r. zaczął przyjmować porzuconych do komunii. Zmarł w 366; w spisach papieży jest pierwszym niekanonizowanym papieżem.
- Catholic Online World's Catholic Library, "Liberiusz"
"Sytuację tę naświetlają przykłady papieży, którzy popadli w błędy: Liberiusza I, Honoriusza I i Jana XXII. Papież Liberiusz I (352–366) w czasie niebezpiecznego ariańskiego kryzysu w Kościele podpisał dwuznaczne, semiariańskie wyznanie wiary (tzw. formułę syrmijską) oraz wyklął broniącego katolickiej nauki biskupa św. Atanazego."
- Ryszard Mozgol SSPX, Rzymsko Katolicka Lefebrystyczna Strona SSPX, Zawsze Wierni nr 2/2004 (57), Źródło: https://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/693#fnote_22