Polikarp
Polikarp ze Smryrny - urodzony 69–82, zmarły 22 lutego 156 roku Wczesnochrześcijański chrześcijanin, uczeń Apostoła Jana, zamordowany przez Rzymian, zmarł w męczeńskiej śmierci na stosie.
Przed egzekucją zaoferowano mu uwolnienie jeżeli ten zaprze się Jezusa Chrystusa, Polikarp odmówił.
Stos Polikarpa był podpalany dwukrotnie gdyż podczas pierwszego podpalenia Polikarp został przebity tak krwawo że krew przygasiła stos.
"86 Lat służyłem mu i nigdy mnie nie skrzywdził. jak więc mam zbluźnić mojemu królowi który mnie zbawił ?,,
- Polikarp odmawiający zaparcia się Chrystusa
Autor jedynego pisemnego dzieła zachowanego do czasów obecnych Polikarpa "listu do świętych w Filipii". Skonfrątował się z Marcjonem, którego nazwał "pierworodnym szatana".
List Polikarpa do Filipian Przekład Bezpośredni Listu do świętych w Filipii.
Choć Go nie widzieliście, wierzycie w Niego z niewypowieddzianą i chwalebną radością, której wielu pragnie doświadczyć, wiedząc, że z łaski jesteście ocaleni - nie z racji czynów, ale z woli Boga przez Jezusa Pomazańca.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 1:3, 107-135 rok
...uzbrójmy się w oręż niewinności i nauczmy się najpierw sami postępować zgodnie z nakazam Pana, a następnie uczmy się postępowania w danej im wierze, miłości i czystości nasze żony, które okazują miłość swoim mężom z całą szczerością oraz kochają wszystkich w równy sposób, zachowując w kwestii wierności Panu, aby wstawiły się nieprzerwanie za wszystkimi i trzymały się z dala od wszelkiego oszczerstwa, plotki, fałszywego świadectwa, przywiązania do pieniędzy i wszelkiego zła.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 4:1-2, 107-135 rok
Bo ani ja, ani nikt mi podobny nie może dorównać mądrości błogosławionego i sławnego Pawła, który gdy był pośród was, wobec ówczesnych ludzi wykładał dokładnie i pewnie naukę o prawdzie, a podczas swojej nieobecności pisał listy, przez które - jeśtli się w nie wczytacie - będziecie mogli doznać wzmocnienia dla danej wam wiary, która jest matką wszystkich nas, gdy towarzyszy jej blisko nadzieja, a poprzedza ją miłość do Boga i Pomazańca oraz do bliźniego.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 3:1-3, 107-135 rok
...otrzymawszy i przyszły zgodnie z tym, że obiecał nam wzbudzić nas wzbudzić z martwych, a jeśli prowadzimy życie godne Jego, to współkrolować z Nim będziemy - pod warunkiem, że ufamy.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 5:2, 107-135 rok
...ponieważ wszelka pożądliwość toczy wojnę przeciwko Duchowi i ani rozpustnicy, ani znniewieściali, ani homoseksualiści, Królestwa Bożego nie odziedziczą, ani nikt kto czyni nieprzywoite rzeczy. Dlatego potrzebują trzymać się z dala od wszelkich tego typu rzeczy, podporządkowując się starszym i sługom jak Bogu i Pomazańcowi.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 5:3, 107-135 rok
Tak też starsi niech są pełni współczucia, miłosierni wobec wszystkich, nawracający wszystkich zwiedzionych, doglądający wszystkich słabych, nie zaniedbujący wdowę, sierotę czy biedaka, ale troszczący się zawsze o to, co szlachetne u Boga i wobec ludzi, stroniący od wszelkiego gniewu, stronniczości, niełatwowierni w sprawie oskrażeń przeciwko komuś, mający litość w sądzeniu z powodu świadomości, że wszyscy mamy zaciągnięty dług grzechu.
- List Polikarpa do Świętych w Filipii, 6:1, 107-135 rok
A Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Pomazańca oraz sam wieczny Kapłan,Syn Boga, Jezus Pomazaniec, niech umocni was w ufności i prawdzie, we wszelkiej łagodności bez gniewu, w wytrwałości i cierpliwości, w wytrzymałości i czystości. Niech da wam dział i część pośród swoich świętych, a nam z wami i wszystkimi, którzy są pod niebem oraz tymi, którzy mają uwierzyć [jeszcze] w naszego Pana i Boga, Jezusa Pomazańca oraz w Jego Ojca, który Go wzbudził z martwych. Módlcie się za wszystkich świętych, módlcie się również za królów, za władców i rządzących, a także za tych, którzy was prześladują i nienawidzą oraz wrogów krzyża, aby wasz owoc był dla wszystkich jaw-ny, abyście byli w tym doskonali.
- List Polikarpa do do Świętych w Filipii, 12:2-3, 107-135 rok
A sam Polikarp, który spotkał kiedyś Marcjona, który go spytał: „Czy mnie znasz?” odpowiedział Marcjonowi „Znam cię, pierworodny szatana”. Taka była zgroza, jaką mieli Apostołowie i ich uczniowie, którzy nie utrzymywali choćby werbalnej komunikacji z jakimkolwiek zepsuciem prawdy; jak mówi Paweł: „Odrzućcie człowieka, który jest heretykiem po pierwszym i drugim napomnieniu; wiedząc, że kto jest taki, jest obalony i grzeszy, będąc potępionym.”
– Ireneusz z Lyonu, Przeciw Herezjom III 3,4