Zielone Świątki, zesłanie na wierzących Ducha Świętego opisane w 2-gim rozdziale Dziejów Apostolskich ukazuje zgromadzonych razem w modlitwach wiernych w jednym miejscu w raz z Apostołami na których Bóg wylewa i napełnia ich Duchem Świętym przez co zaczynają mówić prawdziwymi językami nieojczystymi głosząc w nich dzieła Pana, tak że żydzi oraz rzesze pogan przebywających w tamtym miejscu usłyszało ich ponadnaturalną rzeczywistą mowę.
Niektórzy z pośród tych którzy byli na zewnątrz drwili mówiąc że "upili się młodym winem", apostoł Piotr w raz z jedenastoma powstał i powiedział im że to co ma miejsce, jest zapowiedzianym wylaniem Ducha przez Boga, oraz zwracając się wyłącznie do żydów, i tych którzy mieszkają w Jerozolimie, przytoczył im proroctwo proroka Joela (Joel 28-31) o tym że ich synowie, córki i starcy będą mieć sny, widzenia i proroctwa, po czym mówi dalej żydom o Jezusie którego oni, to jest żydzi, zabili i którego Bóg wzbudził z martwych.
Żydzi pod wpływem tej mowy pytają poruszeni dogłębnie "Co mamy czynić, mężowie bracia?". Piotr nakazuje im upamiętać się i ochrzcić na odpuszczenie ich grzechów, aby otrzymali sami dar Ducha Świętego.
Wątek antycharyzmatyczny
- Mowa na językach była prawdziwą i rzeczywistą mową, zidentyfikowana przez niewierzących którzy mimo cielesnego rozsądzania spraw ujrzeli ponad naturalność tej mowy, charyzmatyzm który praktykuje przeciwne do tego opisu praktyki nazywane mową na językach, tłumaczy na obronę tych obcych i innych praktyk oraz odpowiada na zarzut tego, że ich mowa jest jedynie bez składną i bezmyślną mową, mimo że wypowiadanie losowych dźwięków nie kwalifikuje się według żadnej definicji jako język wcale; że "języki muszą być rozpatrywane duchowo a nie cieleśnie, więc tylko charyzmatyk sam w sobie ma zrozumienie tej praktyki". Taka forma obrony nie może być użyta - języki, oraz wszelkie inne znaki, z definicji, sensu oraz ich celu, mają za zadanie ukazanie ponadnaturalnego dowodu cielesnym ludziom w sposób dla nich zrozumiały celem ich przekonania, właśnie to ma miejsce podczas Zielonych Świąt oraz podczas każdego wydarzenia w Słowie Bożym gdy następował jakikolwiek znak, czy to dawany wierzącym czy również na świadectwo niewierzącym, i ten znak został cieleśnie rozpoznany przez niewierzących w formie niezgodnej z praktyką charyzmatyków.
- Obietnica wizji, snów i proroctw została wyłącznie skierowana mimo obecności wszelkiej liczby narodów z pogan i ich przybyszów w tamtym miejscu, jedynie do żydów i mieszkańców Jerozolimy, sam prorok Joel cytowany przez Pawła swoje proroctwo gdy mówił "wasi synowie, wasze córki, wasi starcy" kierował również wyłącznie do współbraci żydów. Oznacza to że wydarzenia te w przyszłości dotyczyć będą nie wierzących z pogan jak charyzmatyków, lecz wyłącznie żydów, lub ostatecznie przy najbardziej nagiętej interpretacji również i pogan którzy zamieszkują Jerozolimę, ale nie jest możliwym by wykroczyć poza to dalej i uzyskać to czego wymaga nauczanie charyzmatyczne według którego obietnica ta tyczy się kościoła chrześcijańskiego. Cały monolog Piotr kieruje do żydów, począwszy od przytoczenia proroctwa Joela aż po nakazanie się ochrzczenia swoim bracią żydom.
Wątek Chrztu, Dzieje Apostolskie 2:38
- Chrzest w czasie łaski po dokonaniu odkupienia przez Chrystusa na krzyżu grzeszników którzy wierzą w Niego, jest symbolicznym rytuałem nakazanym przez Chrystusa dla chrześcijan, polegający na zanurzeniu w wodzie symbolizującej śmierć Pana Jezusa Chrystusa i śmierć swojego ciała, nie warunkuje on zbawienia chrześcijanina jeżeli chrzest nie nastąpił gdyż nie jest elementem zbawienia. W tym fragmencie Piotr nakazuje jednak dokonać chrztu obowiązkowo dla swoich braci z żydów którzy właśnie uwierzyli w Chrystusa po jego zmartwychwstaniu, jako warunek otrzymania Ducha Świętego. Był to jednorazowy i unikalny wymóg dla pierwszych żydowskich konwertytów by musieli ochrzcić się dla pozyskania Ducha, ponieważ żydzi jako fizyczny naród wymagają przed Bogiem fizycznego znaku a ci byli pierwszymi żydami którzy uwierzyli po wniebowstąpieniu Chrystusa. W całej Ewangelii skierowanej do konwertytów z pogan taki unikalny wymóg nie istnieje; Duch Święty otrzymywany jest w momencie upamiętania i uwierzenia w Pana Jezusa Chrystusa.